ارائۀ مدل فرایندنگر بروز پرخاشگری و چارچوب کنترل آن در تماشاگران فوتبال

هدف از این پژوهش تحلیل و مدل سازی رویه­ های زمینه­ ساز و پیشگیر پرخاشگری تماشاگران در استادیوم­ های فوتبال کشور است. رویکرد غالب روش تحقیق از نوع همبستگی بود. از 5955 تماشاگر از تمامی تیم ­های لیگ ­برتری نظرخواهی شد (در اواسط نیم‌فصل دوم 94-93). ابزار اصلی پژوهش پرسشنامۀ محقق­ ساخته شامل چهار متغیر اصلی مدیریتی، عملکردی، زمینه‌ای و پرخاشگری بود (64 سؤال) بود. ساخت پرسشنامه براساس مطالعۀ کتابخانه ­ای و مصاحبه با متخصصان صورت گرفت. روایی آن نیز از طریق نظر متخصصان (12 نفر) و تحلیل عاملی (شاخص برازش) و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (0/91) مطلوب ارزیابی شد. به‌منظور تحلیل یافته­ ها از آزمون فریدمن (نرم­ افزار SPSS)، مدل سازی معادلات ساختاری (نرم‌افزار Amos) و تحلیل مفهومی (الگو سیستمی) استفاده شد. تحلیل مسیر روابط بین متغیرها نشان داد که رویۀ مدیریتی به‌ترتیب با ضرایب 0/74، 0/66 و 0/55 بر رویۀ عملکردی، رویۀ زمینه‌ای و بروز پرخاشگری اثر معنا­داری دارد. همچنین اثر رویۀ زمینه‌ای بر رویۀ عملکرد و بروز پرخاشگری به‌ترتیب با ضرایب 0/88 و 0/71 معنا­دار به‌دست آمد. با توجه به یافته­ ها، پیشنهاد می­ شود سیستم ­های کنترل پرخاشگری تماشاگران در رویدادهای فوتبال نسبت به زمینه ­های رفتاری توجه پیامدنگر، به زمینۀ عملکردی توجه فرایندنگر و به زمینۀ مدیریتی توجه پیشایندنگر داشته باشند.